Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!


Data modyfikacji: 2020-10-22 03:01
Skorpiony >> Parabuthus transvaalicus

Parabuthus transvaalicus

Polecany dla średniozaawansowanych
Odkrywca: Purcell Rok: 1899 Nie wymaga rejestracji
 

Nazwa łacińska: Parabuthus transvaalicus
Systematyka:
  • Gromada: pajęczaki (Arachnida)
  • Rząd: skorpiony (Scorpiones)
  • Rodzina: Buthidae
  • Rodzaj: Parabuthus
Nazwa angielska: Black spitting thicktail scorpion, South African Fattail Scorpion, South African spitting scorpion
Wygląd: Duży skorpion, dorosłe samice mogą osiągnąć 15cm. Parabuthus transvaalicus jest koloru czarno-brązowego, a jego nogi jaki i pedipalpy są jaśniejsze. Skorpiona cechuje potężna metasoma dość silnie porośnięta czerwonymi włoskami.
Ciekawostki: Gatunek skorpiona polecany osobą, które posiadają pewne doświadczenie w hodowli skorpionów silniej jadowitych i agresywnych. Osoby które podejmią się hodowli tych pięknych pajęczaków na pewno nie będą zawiedzione. Jego dość pokaźne rozmiary jak i możliwość trzymania w grupie(oczywiście po osiągnięciu dojrzałości) uczynią z tego gatunku ciekawy obiekt hodowlany.
Występowanie: Skorpion zamieszkuje tereny Afryki południowej: Botswana, Mozambik, RPA, Zimbabwe.
Biotop: Parabuthus transvaalicus występuje na gorących i suchych pustyniach, jaki i półpustyniach. Za dnia kryję się w wykopanych przez siebie norkach, pod kamieniami, czy powalonymi konarami drzew.
Temperatura °C: W dzień 27-35°C, w nocy nie niżej niż 20-25°C
Wilgotność powietrza %: W dzień 40-50%, w nocy nie niżej niż 40-50%.
Wielkość samca: 8,0-12,0cm
Wielkość samicy: 8,0-15,0cm
Długość życia: Może dożywać 9 lat
Typ terrarium: Dla skorpionów zamieszkujących pustynnych i stepowych
Aktywność: Nocna
Siła jadu: Silny jad
Hodowla grupowa: Po osiągnięciu dojrzałości nadaje się do hodowli grupowej.
Gatunek niebezpieczny wg rozporządzenia: Tak
Temperament: Agresywny
Szybkość ruchu: Powolny
Wielkość terrarium: 20x20x30cm
Żywienie: Skorpion chętnie zjada, świerszcze, karaczany, jak i larwy zofobasa
Rozmnażanie: Dysponując dorosłą parą skorpionów rozmnażanie nie stanowi większych problemów. Liczba młodych w miocie może wahać się od 20 do nawet 100 sztuk.
Rozpoznawanie płci: Liczba "zębów" na pektynach u samicy wynosi od 33 do 36, natomiast u samca 37 do 42. Pektyny samca są dłuższe. Dorosłe samce posiadają znacznie masywniejsze chele, ponadto ich budowa jest zdecydowanie drobniejsza niż samic. Natomiast u samic możemy łatwo zauważyć płat który znajduję się u podstawy pektyn, u samców on nie występuje.
Polecany dla: Średniozaawansowany
Odnośnik do opisu: Parabuthus transvaalicus

Opis gatunku:

Informacje ogólne
1. Nazwa łacińska
Parabuthus transvaalicus

2. Nazwa polska
Brak 

3. Nazwy handlowe
black spitting thicktail scorpion,South African fattail scorpionSouth African spitting scorpion,

4. Środowisko życia
Tereny pustynne południowej Afryki spotkać go można najczęściej pod kamieniami.

5. Występowanie
Botswana,Zimbabwe,Mozambik

6. Wygląd
Skorpion ten średnio dorasta do 10cm ale zdarzają się większe osobniki rzędu 12-13cm ubarwienie jest raczej jednolite i monotonne dominują barwy brązu i czerni choć jest to też zależne od miejsca występowania posiada dosyć masywną metasome i bardzo owłosiony telson co jest cechą dosyć charakterystyczną dla tego gatunku.Samicę są nieco większe od samców dodatkowo samce mają bardziej masywne pedipalpy(szczypce)

Informacje hodowlane
1. Wielkość terrarium
20x20x20cm

2. Temperatura
25-30°C w nocy 20-23°C

3. Wilgotność
50%.

4. Rozród w hodowli
Samiec naprowadza samicę na spermatofor po czym dochodzi do zapłodnienia samica wydaję miot po kilku miesiącach. Młode schodzą z grzbietu matki(messosomy) w przeciągu kilku-kilkunastu dni po czym zaczynają samodzielne życie..

5. Temperament
Często zdarzają się osobniki agresywne.

6. Dostępność w handlu
średnio dostępny

Jest to duży i masywny skorpion, cechujący się znaczną agresywnością dodatkowo obdarzony bardzo silnym jadem podejrzewam że znalazł by się w czołówce najbardziej jadowitych skorpionów Afryki południowej jak i całego kontynętu i to sprawia że powinny za niego brać się osoby z dużym doświadczeniem hodowlanym i jako ciekawostkę dodam że jako jeden z nielicznych gatunków potrafi ''strzelać'' jadem na znaczną odległość to jest oczywiście dodatkowa metoda obronna choć w hodowli nie jest łatwo go sprowokować. Hoduję się go tak jak skorpiony z rodzaju Androctonus spp., Hottentotta spp..

 

Opracowanie Agro