Data modyfikacji: 2020-09-24 19:22
Skorpiony >> Mesobuthus martensii
Mesobuthus martensii
Nazwa łacińska: | Mesobuthus martensii |
Systematyka: |
|
Nazwa czeska: | Štír Martensův |
Nazwa angielska: | Chinese Armortailed Scorpion, Manchurian Scorpion, Chinese Golden Skorpion |
Synonimy / nazwy nieaktualne: | Buthus martensi, Buthus martensii, Mesobuthus martensi, Mesobuthus martensis, Mesobuthus martensii martensii, Buthus confucius. |
Wygląd: | Ubarwienie M. martensii jest polimorficzne w kolorze od jasnożółtego, złoto pomarańczowego do jasnobrązowego. Sam pancerz na ogół jest w kolorze ciemnobrązowym. Ciemniejsze zabarwienie pancerza i mesosoma segmentu VII może być ograniczone lub nie występować u niektórych okazów. Segment V metasomy jest w kolorze ciemnoszarym, jednak u niektórych okazów ciemne zabarwienie metasomy segmentu V może być w znacznym stopniu zmniejszone lub wyblakłe i prawie niezauważalne. Spodnia strona skorpiona jest żółtawa z występującymi bladożółtymi pektynami. |
Ciekawostki: | Gatunek nie stanowi większych problemów hodowlanych. Skorpion jest dosyć szybki i nie przejawia zbytniej agresji, atakuje jedynie w ostateczności, gdy jego droga ucieczki jest ograniczona. Należy pamiętać, że skorpiony pustynne podatne są na grzybicę i uważnie obserwować gatunek. Walka z grzybicą jest trudna, a operacje jakie będziemy musieli przeprowadzać wymagają pewnej ręki, dlatego też należy zwracać uwagę na skorpiona przy zakupie oraz nie dopuszczać do osiągania wysokiego poziomu wilgotności. Skorpion ten należy do aktywnych, szczególnie przed zmierzchem i o świcie, ale lubi również pokazywać się w ciągu dnia. Gatunek poza podatnością na grzybicę nie stanowi problemów hodowlanych i jest łatwy w hodowli. Każdy średnio zaawansowany terrarysta poradzi sobie z jego utrzymaniem. Skorpiony dostępne w handlu pochodzą w większości z odłowu, chociaż coraz częściej zdarzają się również osobniku urodzone w hodowlach i te najbardziej są polecane przeze mnie. |
Podgatunki: | M. martensii martensii (Karsch, 1879), M. martensii hainanensis (Birula, 1904). |
Występowanie: | Występuje w Chinach, Korei, Mongolii i został wprowadzony do Japonii. |
Biotop: | Skorpion zamieszkuje tereny stepowe, pustynne i półpustynne. Jego naturalnymi kryjówkami są kamienie, roślinność oraz korzenie i konary, pod którymi wykopuje niewielkie i niezbyt głębokie norki. Gatunek jest typowym oportunistą więc zamieszkuje również opuszczone nory bądź szczeliny. |
Temperatura °C: | W dzień 28-30°C, w nocy nie niżej niż 20°C. |
Wilgotność powietrza %: | Wilgotność powinna wynosić około 50-60%. |
Wielkość samca: | 5,5-6,0cm. |
Wielkość samicy: | 6,0-7,0cm |
Długość życia: | Długość życia tego gatunku, jak większości z rodziny Buthidae , wynosi ok. 4-6 lat. Zależna jest od częstotliwości karmienia i temperatury jaka panuje w terrarium. Przy optymalnych warunkach długość całkowitego życia powinna zmieścić się w przedziale podanym wyżej, natomiast jeżeli warunku nieco odchodzą od optimum to zależnie skracamy, bądź nieco wydłużamy długość życia. |
Typ terrarium: | Dla skorpionów zamieszkujących pustynnych i stepowych |
Aktywność: | Nocna |
Siła jadu: | Silny jad |
Hodowla grupowa: | Po osiągnięciu dojrzałości nadaje się do hodowli grupowej. Lecz nawet w przypadku dorosłych osobników , nie należy wykluczyć aktu kanibalizmu. |
Gatunek niebezpieczny wg rozporządzenia: | Tak |
Temperament: | Agresywny |
Szybkość ruchu: | Szybki |
Wielkość terrarium: | 20x20x30cm |
Żywienie: | Skorpiony zjadają świerszcze i karaczany. |
Rozmnażanie: | M. martensi przy doborze pary i zapewnieniu optymalnych warunków rozmnażanie nie należy do trudnych. Gatunek ten charakteryzuje się dosyć szybkim wzrostem. Kopulowanie dorosłym osobnikom nie sprawia większego problemu, ciąża zależnie od warunków panujących w terrarium trwa około 5 miesięcy. Samica wydaje na świat kilkanaście młodych osobników (średnio 20-30). Młode osobniki po raz pierwszy linieją na grzbiecie samicy, po czym stają się samodzielne. Pierwszej wylinki należy spodziewać się po okołu tygodniu, wtedy też skorpiony są tzw. L2. Nie można zapomnieć, że samice w ciąży potrzebuje trochę większy poziom wilgotności. |
Rozpoznawanie płci: | Liczba "zębów" na pektynach u samicy wynosi od 17 do 22, natomiast u samca 21 do 26. Pektyny samca są dłuższe. Dla wprawnego hodowcy odróżnienie płci nie stanowi żadnego problemu. Płeć najlepiej rozpoznać po kształcie i długości szczypiec oraz po ilości ząbków na pektynach. Samica ma szczypce dłuższe, znacznie smuklejsze oraz bardziej wygięte, przypominające szable. Samiec natomiast ma krótsze szczypce, nie wygięte tak bardzo oraz trochę masywniejsze, szczególnie ich palce. Na tarsusie(ruchomym palcu) samiec ma mały wyrostek, dzięki któremu podczas "kopulacji" może przytrzymać samicę. Pektyny u samicy są znacznie krótsze i mają wyraźnie mniej ząbków. |
Odnośnik do opisu: | Mesobuthus martensii |